Moment rozpoczęcia nauki szkolnej rozpoczyna nowy, bardzo ważny, a zarazem trudny okres w życiu każdego dziecka.
Dziecko musi przystosować się do nowego trybu życia, nowych zadań, obowiązków i wymagań, nowej pani i kolegów oraz otoczenia.

W szkole będzie musiało:

- przyswajać coraz to większe partie materiału,
- zdobywać nowe umiejętności,
- być systematycznym,
- umieć utrzymać porządek w swoim miejscu pracy,
- dłużej skupiać uwagę,
- uważnie słuchać,
- siedzieć przez dłuższy czas przy stoliku,
- samodzielnie wykonywać wiele zadań,
- potrafić wyciszyć się,
- przestrzegać normy społeczne w kontaktach międzyludzkich.

Równoczesne wykonywanie tak wielu zadań jest dla dziecka bardzo trudne i stresujące. Siedmiolatek posiada niewielki zasób umiejętności przystosowawczych, jest natomiast bardzo wrażliwy i męczliwy. W związku z tym stoją przed nim wyzwania często przekraczające jego możliwości. W tych trudnych chwilach dziecko szczególnie potrzebuje uznania, miłości, wyrozumiałości, zaufania, opieki i wsparcia ze strony rodziców i nauczycieli.
Na rodzicach spoczywa obowiązek wyrobienia u dziecka odpowiedniego stosunku do szkoły.

Rodzice zatem nie powinni:

• straszyć szkołą, gdyż w ten sposób zaszczepia się w dziecku lęk przed szkołą;
• w domu źle mówić o szkole i nauczycielu, bo konsekwencją takich rozmów mogą być kłopoty z akceptacją osoby wychowawcy i tego czego ona wymaga od swoich wychowanków;
• krytykować dzieci z klasy, ich rodzin, rozmawiać przy dziecku o sprawach dotyczących np. posiadanego samochodu, komputera czy własnego domu – takie rozmowy mogą odbić się negatywnie na zaaprobowaniu rówieśnika z ławki, czy też partnera do zabawy.

Rodzice powinni:

• wykorzystać naturalną ciekawość i radość towarzyszącą gromadzeniu przyborów szkolnych oraz urządzaniu miejsca do nauki, do zainteresowania szkołą i obowiązkami, jakie tam czekają na dzieci;
• interesować się tym co dziecko robiło danego dnia w szkole, rozmawiać o kolegach;
• współuczestniczyć w odrabianiu pierwszych prac domowych, pomagać w zadaniach, z rozwiązaniem których dziecko ma kłopoty;
• unikać negatywnych postaw i reakcji w związku z trudnościami dziecka w nauce;
• współpracować z nauczycielem, nie reprezentować jedynie postawy roszczeniowo-życzeniowej;
• zatroszczyć się o intelektualną i emocjonalną satysfakcję z nauki szkolnej;
• systematycznie przyzwyczajać dziecko do poszanowania własnej pracy;
• nauczyć dziecko, by naukę traktowało jak przyjemność, ale i obowiązek, z którego należy się wywiązać.

Efektem wspólnych działań rodziców i nauczycieli powinno być wyrobienie u dziecka przekonania, że wywiązywanie się z nakładanych przez szkołę zadań może być satysfakcjonujące, pożyteczne, życiowo ważne i przy pewnym wysiłku – możliwe.

Artykuł napisano na podstawie:
Stawiak-Ososińska M., Jak pomóc dziecku zaadaptować się w szkole?, Nauczanie Początkowe ; kształcenie zintegrowane 2006/2007, nr 1